Bugünlerde bir hüzün var içerde. Öte yandan biraz da buruk bir tat. Köklerimi daha net görebildiğim, özümü, kendi varoluşumu ortaya koyabildiğim bir dönem.
Dedemin vedasından sonra şimdi biraz daha iyi anlıyor ve hissediyorum boşluğu ve beni besleyen kanalları.
Hayatımda çok başına buyruk, kendi yolumu arama halinde geçti zamanlar. Birlikte çıkılan yollarda verme-alma, aidiyet ve özgürlüğün dengesini kurmakla çokça debelendim. Canımı yakan şey beni öldürmedikçe ses çıkarmadım. Bazen de o sessizlik içinde yavaşça uzaklaştım ve kaçtım. Verdiğim sözlerin ardında ayakta durmaya çalışırken esas ben olanı kaybetmeye başladım. İşte o zaman dedemi hatırladım, o hep dimdik duran, kararlı ve tatlı inatçı, çok bilgili özel bir insandı. Babam ona ayaklı ansiklopedi derdi. Kendimi üzerinden zaman geçtikçe anlamını yitiren sözlerin arkasında kaybolmuş bulunca, ufku görmek için önce bir dikeldim, önümdeki yolları ve yönümü görmeye başladım. Adım atmaya başladığımda artık daha güvende ve canlı hissediyordum.
Bazı günler kendimi içerden motive ederek bütün yorgunluk ve bitkinliğime rağmen verdiğim sözleri yerine getirmek için ciddi bir çaba sarf eder, sonra da bir noktada bedenimin iflasın eşiğine gelişiyle dururdum. Yine heybetli, bilgili bilge Dedem orda da kendini çok iyi korurdu. Kimseyi mağdur etmez, elinden geleni yapar, öte yandan da kendi doğrularıyla birlikte kendi ihtiyacını da gözetirdi.
Birkaç gündür süregelen, dişimle başlayan sol yanımdaki sancılar, yangılar da beni bu satırlara taşıdı. Sevdiğim ve söz verdiğim için kendi bedenimin sinyallerine bir nevi kayıtsız kaldığımda neler olabildiğini bir kez daha gördüm. Kendimle çalışmayı gündelik hayatın bir parçası yapmış olsam da ben de bazen kör olabiliyor, net göremiyorum. Kendimi korumadığım, gözetmediğim için irili ufaklı psikolojik patlamalarla geçen yılların sonunda şimdi kendimle, daha sade bir hayatın içinde olmaya doğru adım atıyorum. Yola birlikte çıktığım, yolda rastlaştığım, kendimle tanıştığım zamanlar açsın önümüzü.
Köklerime iniyor, yamacımda köklenip bir tatmak isteyen dostlara da alan açmaya niyetleniyorum. Köklerimle ulaştığım hikayeler ve beni besleyenlerle birlikte biraz sallanıp, biraz duruluyorum.