.defalarca aynı şarkıyı dinleyenlerden misin? ben kesinlikle onlardanım. dün gece Estas Tonne ile zamansız bir yolculuğa çıkana kadar kafamda mütemadiyen çalan melodiyi kulaklıklarımdan defalarca dinlerken bir de eşlik ediyordum.
her gün yeniden başlıyoruz. her an yeniden başlıyoruz belki de. bitmeyen bir şarkı gibi. sabah gün doğuyor, aynı ya da farklı saatlerde uyanıp benzer ya benzemez bir eyleme geçiyoruz. biraz daha zamanı ufak parçalarda halinde görmeye başlayınca aslen her bir an bambaşka, bi yandan da bir tekrar ya da rutin içeriyor. çok güçlü geliyor bütün bu hal. o an bir kerelikti ve aslında hep de tekrar edebilir.
dün Estas bizi nerelere götürdü bilmiyorum ama ben kendi içimde bu “tekrar eden” seslere ve davranışlara dair bir ışık gördüm. sanki hem o tekrar ve tekerrür hem de o anlık bir şey olduğunu bilmek, geçicilik de bir rahatlık veriyor. içerde sonsuz bir döngü içinde dönüp duran hem de geçici olması durumunun çok benzer hisleri vermesine şaşırdım. nefes alışlarımın döngüsellik içinde hiç bitmeyeceği hissi ile geçicilik ve biteceğini bilmek aynı boşluk ve ferahlığı getirdi bana.
bütün bunlar nerden çıktı ben de bilmiyorum. hayatımda fazlaca tekrar eden ses, davranış, ilişki, eylemler görünür olduğundan ve günlerce bir şarkıyla yatıp kalktıkça bunlar çıktı sanıım.
tekrarları, sonsuzca dönecekmiş hissi veren değirmenleri seviyorum. bir gün bu döngüsellik içinde kaybolursam eğer bilin ki beni mırıldandığım şarkıdan bulabilirsiniz.